Κατ' αρχάς να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα. Α) Ένα domain name και μια ωραία λεζάντα δεν συνιστούν μια αξιοποιήσιμη ιδέα. Όσο "καλό" κι αν είναι το domain ή όσο καλή κι αν ακούγεται η λεζάντα. Αυτό ισχύει τα τελευταία 20 περίπου χρόνια μετά το dot-com crash. Β) Ο developer δεν είναι επενδυτής!

Ακούω πολύ συχνά την ίδια ιστορία, για κάποιους που έχουν κάτι φοβερές ιδέες και που τις κρατούν μυστικές. Μόνο λίγοι κολλητοί τις έχουν ακούσει και έχουν μείνει με το στόμα ανοιχτό! Οι εμπνευστές των ιδεών αυτών περιμένουν να βρουν κάποιον για να "συνεργαστούν", είτε "θα πάρουν πρόγραμμα". Ο "συνεργάτης" θα αγοράσει το "μερίδιό του" είτε με προσωπική δουλειά (πχ αν είναι developer) είτε θα βάλει τα λεφτά για να πληρωθεί ο developer. Ο "συνεργάτης" θα μπορούσε να είναι και "κάποιος που ξέρει από προγράμματα". Η μυστικότητα προσδίδει μια σοβαροφάνεια. Με την αποκάλυψη της ιδέας "ο συνεργάτης" περνά στη σφαίρα του έμπιστου ανθρώπου που έχει τη μοναδική ευκαιρία να συμμετάσχει στην επένδυση! 

Έχω επιλεγεί ως "συνεταίρος/συνεργάτης" αρκετές φορές, στη μικρή μου επαγγελματική διαδρομή στην Ελλάδα. Θα αναλάμβανα να φτιάξω την "πλατφόρμα" και θα μου έδιναν "μερίδιο". Τελικά η ιδέα καταλήγει να είναι ένα domain name (20 ευρώ για δύο χρόνια) και μια λεζάντα για το τι θα κάνει η "πλατφόρμα". Πραγματικά υπάρχει κόσμος που περιμένει ότι κάποιος θα βάλει τα χρήματά του για να αγοράσει ένα μερίδιο από το τίποτα. Δυστυχώς αυτή η ιστορία είναι πολύ κοινή και εν έτει 2018 και μετά από όλη αυτή την καταστροφή, νέοι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν με αυταπάτες και με ίδιες νοοτροπίες. Όπως και πριν. Σα να μην πέρασε μια μέρα!!

Όποιος έχει μια ιδέα θα πρέπει να αναλαμβάνει και το ρίσκο της. Το ρίσκο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να πληρώσεις και να φτιάξεις ένα web application το οποίο στη συνέχεια δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα. Με την παραπάνω διαδικασία που έχουν πολλοί στο μυαλό τους, όλο το ρίσκο μετατοπίζεται στην πλάτη του "συνεργάτη" με την υπόσχεση "μεριδίου". Προφανώς και δεν συμφέρει κανέναν (99.9% λόγω background) να αποδεχτεί μια τέτοια συνεργασία! 

Μια ιδέα για να έχει αξία πρέπει να είναι συγκεκριμένη. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες ορισμένες παράμετροι. Ποια υπηρεσία προσφέρεις; Πως παρέχεται η ίδια υπηρεσία σήμερα; Ποιος είναι ο ανταγωνιστής σου; Τι έχει η δική σου υπηρεσία που κάνει τη διαφορά από τα υπάρχοντα συστήματα/μεθόδους/διαδικασίες; Ποιος είναι ο πελάτης σου; Τι ακριβώς θα κάνει ο πελάτης στην πλατφόρμα σου; Αυτό το τελευταίο λέγεται και user story, δηλαδή περιγράφεις αναλυτικά τη διαδικασία που θα ακολουθήσει ο χρήστης. (πχ. Ο χρήστης θα κάνει login και θα μπει στη σελίδα με τις παραγγελίες του. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει να επεξεργαστεί μια παραγγελία ή να δημιουργήσει άλλη. Αν επιλέξει δημιουργία τότε ... κτλπ.). Όλα τα παραπάνω ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΓΡΑΜΜΕΝΑ για ευνόητους λόγους. Στην ιδανική περίπτωση θα πρέπει, αν δοθεί το user story σε δύο ή τρεις developers να παραδώσουν το ίδιο functionality.

Αν έχεις κάποια ιδέα θα πρέπει κάποια στιγμή να τη συζητήσεις, αν θέλεις να πραγματοποιηθεί. Στη Data City Services θα σε ακούσουμε, θα σε ρωτήσουμε λεπτομέρειες και θα σου πούμε ανοιχτά τη γνώμη μας. Μπορούμε να σε βοηθήσουμε να αποφασίσεις αν η επένδυση που σκέφτεσαι αξίζει πραγματικά και να σε βοηθήσουμε να καταλήξεις σε ένα σχέδιο υλοποίησης. Είτε επιλέξεις τη DCS για την υλοποίηση είτε άλλο developer ή εταιρία ποτέ δε θα μοιραστούμε την ιδέα σου με τρίτους. Σε κάθε περίπτωση η Data City Services δεν είναι επενδυτική εταιρεία.

Δ.